Συχνά διαβάζουμε στις ετικέτες των τροφίμων, συστατικά με κάποιο συμβολισμό «Ε» και σκεφτόμαστε τότε ότι τα συγκεκριμένα τρόφιμα περιέχουν «συντηρητικά». Τι συμβαίνει όταν σε κάποιο τρόφιμο αναγράφεται «δεν περιέχει συντηρητικά, αλλά ωστόσο – διαβάζοντας προσεκτικά – βλέπουμε ότι και πάλι αναγράφονται κάποια «Ε»;
Καιρός λοιπόν να δώσουμε ορισμένες διευκρινήσεις…
Υπάρχουν ορισμένα συστατικά τροφίμων τα οποία προστίθενται στα τρόφιμα για «τεχνολογικούς σκοπούς» όπως για παράδειγμα, για να βελτιώσουν την υφή του προϊόντος, να προκαλέσουν διόγκωση, να ρυθμίσουν το pH ενός Τροφίμου, να βελτιώσουν το χρώμα, την οσμή του, κ.α.
Αυτά τα συστατικά που ονομάζονται «Πρόσθετα», μπορεί να είναι φυσικές ή και συνθετικές ουσίες οι οποίες εκτός από την ονομασία τους χαρακτηρίζονται και από έναν κωδικό.
Ο κωδικός αυτός ξεκινάει με το κεφαλαίο γράμμα «Ε» και ακολουθούν τρεις ή τέσσερις αριθμοί και γράμματα. Π.χ. Λεκιθίνη σόγιας με κωδικό E322.
Το Ε δηλώνει ότι είναι ένα πρόσθετο εγκεκριμένο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ ο αριθμός δηλώνει την κατηγορία στην οποία ανήκει το πρόσθετο.
Υπάρχουν περισσότερα από 2.900 πρόσθετα, τα οποία χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με το σκοπό χρήσης τους όπως για παράδειγμα:
- Πρόσθετα για βελτίωση χρώματος (χρωστικές): Ε100-199
- Πρόσθετα που εμποδίζουν την οξείδωση, που βοηθούν τη σταθεροποίηση των τροφίμων, που ρυθμίζουν το pH: Ε300-399
- Πρόσθετα που βελτιώνουν τη γεύση: Ε600-699
- Πρόσθετα τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη των μικροοργανισμών στα τρόφιμα και ονομάζονται «Συντηρητικά»: Ε200-297
Συνεπώς, τα πρόσθετα είναι μια μεγάλη οικογένεια τεχνολογικών βοηθημάτων των τροφίμων. Προστίθενται στα τρόφιμα για να εξυπηρετήσουν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.
Μια σημαντική υποκατηγορία προσθέτων είναι – όπως είδαμε – τα συντηρητικά, τα οποία προστίθενται για να εμποδίσουν τη μικροβιολογική αλλοίωση των τροφίμων, ώστε αυτά να διατηρούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Σήμερα η τεχνολογία, η γνώση και η επιστήμη έχει εξελιχθεί έτσι ώστε να είναι εφικτή η διατήρηση των τροφίμων για περισσότερο χρονικό διάστημα και η παρεμπόδιση μικροβιολογικής αλλοίωσης και με άλλους τρόπους, χωρίς δηλαδή να είναι αναγκαία η προσθήκη συντηρητικών. Οι μέθοδοι αυτοί είναι για παράδειγμα η ξήρανση, η ειδική συσκευασία κ.λπ.
Μπορεί λοιπόν στην ετικέτα Τροφίμου να διαβάζω «χωρίς συντηρητικά», αυτό όμως δε σημαίνει ότι σίγουρα δεν έχει άλλα πρόσθετα, «Ε».
Όλα είναι εγκεκριμένα από την Ε.Ε. για χρήση σε συγκεκριμένα τρόφιμα και με ανώτατα όρια στη χρήση. Ωστόσο πολλά από αυτά ενοχοποιούνται για αρνητικές ως και πολύ επικίνδυνες συνέπειες στον ανθρώπινο οργανισμό.
Ας είμαστε λοιπόν σωστά ενημερωμένοι.
Χημικός Μηχανικός, Καθηγήτρια ΙΕΚ PRAXIS
Μάθε Περισσότερα Για τη Σχολή Φαρμάκων – Καλλυντικών – Ιατρικών Εργαστηρίων Του ΙΕΚ PRAXIS
Δες Τα Επερχόμενα Σεμινάρια Φαρμάκων – Καλλυντικών – Ιατρικών Εργαστηρίων Του ΙΕΚ PRAXIS
